Mishandeld en al aan de koffie. Vroege en redelijke vlotte start. Gisteren de huisarts en vandaag de fysiotherapeut voor raadsels gesteld. Pijn hebben waar het eigenlijk niet kan, omdat er simpelweg op een verdwaalde zenuw na niks zit, wat dat zou kunnen registreren en dus signaleren. Mij lukt dat! Schiet je verder weinig mee op. De huisarts trekt een keer met zijn schouders en legt zijn gezicht in een verbaasde plooi. De fysio drukt en wrijft eens extra en blijft zich hardop verbazen. Deze keer geen "dat is de leeftijd", dat valt me alweer mee. Misschien is dozen inpakken wel niet de beste beweging voor mij? Wat daar van gedacht?
Maakt niet uit. Dag is begonnen. De slag wacht op op mij. Eerst maar eens wat regelarijen afhandelen, voordat ik het weer vergeet en de aanmaningen me persoonlijk overhandigd worden. Verzekering, omzetbelasting, water, garage en dierenarts kunnen schijnbaar weer niet zonder die paar centen uit mijn pot. Als je het op de goede manier weet te verdraaien, zou je je erg belangrijk kunnen voelen. Precies iets waar ik niet koud of warm van wordt. Die temperatuursbelevening bewaar ik voor mijn eigen leven en de onzin, die daar doorheen fietst. Hoor (!) de lege dozen smeken om vorm en vulling. Dat is mijn taakje, ook weer voor vandaag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten