Rennen. Bezig. Drukdruk. Geen pauze. Geen denken. En dat sinds vanmorgen half acht? Alsof het de normaalste zaak van de wereld is ... Wat is er veranderd èn is dat tijdelijk of een definitieve omslag??
Nee, het is geen pakken, waarmee ik bezig ben, maar een hoop andere dingen die, gezien wat gedaan gaat worden, simpelweg moeten gebeuren. Niks geen verzet. Geen vraagtekens, die geplaats worden. Geen overval van fysiek onwel zijn. Geen plotseling opduikende moeheid. Geen discussie met mezelf. Niet eens een seconde stilgestaan bij de mogelijkheid daarvan. Geen gezeur over zin of onzin.
Is wel ff wennen, zo'n dag die geruis- en kritiekloos passeert èn er dan ook nog gebeurd is wat moest gebeuren èn dat zonder dat ik daar vooraf of tijdens mee bezig ben geweest. Gewoon gedaan vanuit een voor het moment onverklaarbare vanzelfsprekendheid. Straks nog wat rommel aan de kant werken en wat spullen bij elkaar pakken en ik kan een punt achter deze dag zetten. Zou er dan ook -ongevraagd- iets van tevredenheid komen kijken? Ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten