"Luisteren naar je lijf" is iets waar ik de afgelopen, warrige jaren met vallen en opstaan, schade en schande, blaren en meer van dat aanverwante leed achter ben gekomen. Alle goed bedoelde adviezen opvolgen, professioneel of vriendschappelijk gooit ritmes, regelmaten en andere gewoontes dusdanig overhoop, dat je er meer last dan voordeel van hebt. Het duurt ff, voordat je (ik) het doorhebt ..... en daarna moet je maar zien hoe je terugkomt op de oude, vertrouwde weg
Soms heb ik het idee (gehad), dat ik het me makkelijker had gemaakt, als ik me van geen enkele goede raad iets had aangetrokken. Had ik vast een paar bruikbare hints gemist, maar me vooral toch een hoop ellende bespaart. Darmen die van slag zijn, nachten die niet aan mijn rust bijdroegen, een lijf dat bokkig dwars gaat liggen en een hoofd dat zich suf zoekt in die warboel naar heldere lijnen.
Ergens is er toen een moment geweest, dat ik het gezwalk goed zat was. Plompverloren terugvallen in oude patronen is op zo'n moment natuurlijk niks anders dan de zoveelste verandering. Wordt je dus in eerste instantie niet blij, maar wanhopig van. Niet links, niet rechts, niet vooruit of achteruit .... Dat schiet dus niet op. Nee, dat kost een hoop tijd en helemaal terug naar wat geweest is, ben ik ook niet gekomen of gegaan. Er zijn wat dingetjes veranderd, maar die hebben inmiddels hun plekje gekregen en zijn ingepast.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten