Het ding heeft, zoals zoveel hier, jarenlang in de weg gestaan. De plek was niet handig, maar een definitieve oplossing onduidelijker. Dus bleef het maar waar het was. Deze week het gedrocht van een bovenstuk voor een kast naar buiten geschort en vanmiddag eindelijk het probleem tot hanteerbare porties gereduceerd.
Bij het vakkundig slopen van de constructie, een beetje puzzelaar kan het ding zo weer in elkaar timmeren, op een tweetal munten gestuit. Helaas geen Louis d'or's maar minstens zo spannend, namelijk guldens. Ouderwetse guldens in het blinde binnenste van een Franse kast.... Dat heeft alles voor het begin van een in nevelen gehuld verhaal.
Ook bij een gerichte controle van de mogelijkheden kon ik me geen (om)weg bedenken, waarop die guldens gekomen zijn, waar ze waren. Geen gapende kieren, geen barsten, geen andere onbedoelde doorgangen veroorzakende schade. Je zou bijna denken, dat het met moeite en dus bewust gedaan is. Jammer dan dat ze er geen brief je bij gestopt hebben, zoals de oude eigenaar van het pand aan de OudeGracht op de meest rare plekken had gedaan, waar hij met verbouwen bezig was geweest. Op het laatst vroegen wij ons af, wat we nu weer zouden vinden, als we op het punt stonden het volgende deel van het huis te strippen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten