De tweede hele redelijke nacht achter de rug. De op- en neergaande levensbeweging beperkt zich meer en meer tot de nachtelijke uren. Er zijn dagen, die niet uit de verf willen komen, in het kielzog van een verkeerde nacht, maar echt verkeerde dagen zijn er de laatste weken volgens mij niet geweest. Ik zou het moeten checken, want er is weinig, wat ik sneller weet te vergeten dan een beroerde dag. Maar volgens mij klopt dat idee. De nachten blijven echter bij tijd en wijle goed misgaan.
Zondag- en maandagnacht waren van die kleine rampen, sindsdien zijn mijn nachten herstellende. Het is een gecompliceerde warboel. Een beroerde nacht moet ergens zijn oorzaak of oorzaken vandaan halen en dan blijft toch weinig andere keuze over dan de dag. Er gebeuren dus dingen, die me op het moment zelf geen problemen (meer) opleveren, maar enige uren later voor indrukwekkende kortsluitingen verantwoordelijk zijn. Kunnen zijn. Want mijn dagen zijn niet zo verschillend en de nachtelijke effecten zouden dus een meer continue karakter moeten hebben. Zou je denken. Ik tenminste. Is echter niet zo.
Het houdt me bezig, als het gebeurt en als het nazeurt, maar zoals gezegd vergeet ik snel. Soort van "altijd nieuwe vrienden" als je Altzheimer hebt maar dan qua nachtelijke verrassingen. Nu alweer drie dagen niet en dat is wel zo prettig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten