Twaalf uur onder zeil geweest en met een beetje fantasie zowaar iets van uitgeslapen. Da's nieuw. Da's mooi. Wie weet gaan we dat nog een keertje meemaken ook! Een ochtend waarop je de dag uitdagend in z'n ogen kijkt voor de kippen van stok zijn gekomen. Het zal niet gelijk morgen zijn, maar alle sprankjes geven hoop. Voor een dag als vandaag was vanochtend al mooi genoeg. Heerlijk rekken en strekken en het dekbed nog een keertje over je heen trekken. De uitnodigende zon waren ze vanochtend vergeten.
Het luistert allemaal nauw tenslotte. De nattigheid buiten was duidelijk hoorbaar. De ramen zichtbaar aan de verkeerde kant beslagen. Geen fluitende vogeltjes zoals gisterochtend. Dan heeft het warme bed een moeilijk te negeren aantrekkingskracht. En de mens moet kunnen accepteren, niet dan? Dus mooi niet direct in de benen. Eerst de badkamer op temperatuur laten komen en zolang de honden zich niet roeren van de zondagse ochtendrust genieten.
.... en dan de koffie. Nog steeds geen zelfzettende en traplopende versie gevonden. Dan voel je de drempel krimpen. Het verlangen groeien. De ochtend kleur krijgen en tenslotte sta je dus maar op. Wat een koffie niet allemaal voor elkaar krijgt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten