Natuurlijk was het vanochtend later dan ik me had voorgenomen. Maar zonder douche en zonder in te gaan op de uitnodiging van René om een koffie te gaan drinken, bleef de vertraging beperkt tot driekwartier. Nog een keer ruim drie en een half uur lopen passen, meten en proppen. De auto werd er helaas niet groter door, dus er moesten nog weer dingen achterblijven. Niks geen halszaak maar soms wel zonde.
Vergeten zijn er natuurlijk ook wat kleine dingen al is dat eigenlijk onmogelijk, omdat er simpelweg geen plaats meer was. Een speld had nog wel gekund, maar een breinaald zou al dubieus zijn geweest.
Volgeladen koersgezet naar het oosten. Miezerig weer, maar wie heeft daar iets in te brengen? Onderweg de daklading beter vastgezet en de ruimte voor de honden anders ingedeeld. Het is duidelijk geen routine klus. Net als het rijden op de buitenspiegels.
Langzaam schuift het op door steeds weer iets onbekender terrein. Voor het echt andere werk zal ik Becanson en in feite Muhlhouse moeten passeren. Zelfs het Zwarte Woud is beladen met herinneringen. Morgenavond is het terrein echt nieuw, maagdelijk, geen belastende herinneringen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten