Waar zijn de ochtenden gebleven, waar ik in alle loomte de dag uit de startblokken liet komen. Vanuit mijn bed in de auto, kan eens een keer gebeuren, maar niet de rust hebben voor mijn kop koffie, omdat vanalles staat te dringen om gedaan te worden, gaat een stapje te ver. Dat gaat de ongewenste weg op bij de eerste de beste afslag. En dat met een gretigheid die verstandsverbijstering doet vermoeden. Hé, sukkel, terug!
Ff schakelen en dan graag de andere kant op. Overdrijven is een kunst, die slecht met terughoudendheid beoefend dient te worden, tenzij het om feest, lol en cadeau's gaat. Kouwe douche en een kalmeringstabletje. Straks ga ik nog een baan zoeken ook. Het moet niet te gek worden. Adem in, adem uit. Rondje extra rond het meer en een Tokay Pinot Gris voor bij de lunch.
Laten we nou niet heiliger willen wezen dan de Paus. Een beetje op tempo komen was nodig, maar geen Nederlandse snelheden aub. Zelfs het Franse "Joie de vivre" is niet meer wat het geweest is en derhalve geen gewenste maatstaf voor wat komen gaat. In zo'n vaart ga ik straks enkel frustraties verzamelen. En dat is het laatste wat in de planning staat. Rustiger aan dus. Dieselen ok, maar meer niet. De extra vrijkomende energie kan ik beter aan de leukere zaken verspillen, die er maar al te vaak bij inschieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten