Nou, nou, nou, wat ik niet allemaal vind. Er zijn dingen bij, waarvan ik me het bestaan niet eens herinner. Voor de rest veel vergeten zaken. Een hoop "O ja"- effecten, dus. Maar .... geen accuboormachine. Het heeft iets onrechtvaardigs. Dat wat je wilt vinden, vindt je niet, en waar je geen weet (meer) van heb, keert terug in je bestaan. Irritante irrigatie van irritaties.
Het soort verstoring waar je niet om verlegen zit, nu de tijd begint te knijpen. Ruim twaalf uur bezig geweest en ik zou nog wel verder willen, maar ga dat dus mooi niet doen. Morgen is weer een dag. En al wordt het aantal dagen, dat me rest, een beetje erg veel krapjes, voor vandaag is het genoeg geweest.
Nog drie dagen te gaan. Doorgaan tot op het laatste moment. Je kunt het willen vermijden, maar de werkelijkheid is hardnekkiger. Wat gisteren bedoel was, gaat misschien morgen lukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten