Soms is het maar beter, dat niet tot je doordringt, wat je verteld wordt. Zelfs als dat laatste met de beste bedoelingen is. Als de consequenties ver voorbij je horizont reiken, is het tijd om tijdelijk de stekker uit het geheel te trekken. Was ik (bij)gelovig geweest zou ik het aan de zonsverduistering wijten. Waarbij gezegd moet zijn, dat ik er niks van gemerkt zou hebben, als er niet zoveel over te doen was geweest op het internet. Het hypt, dus het bestaat. De tegenwoordige tijd van de media.
Maar goed, over de media wilde ik het hier niet hebben. Het gaat over mensen en eigenlijk ook weer niet. Ik denk, dat ik het er ook helemaal niet over ga hebben. Sterker nog, ik denk, dat ik stop met het hebben over dingen, mensen en mijn leven. Lijkt me erg verstandig voor ik iets ga doen, waar ik later spijt van krijg.
Geen grootse gebaren. Geen dramatisch vertrek. Geen begin van een "Heintje Davids"-reeks. Gewoon weloverwogen, verstandig de vingers van het openbare toetsenbord. Waar ik schrijvend zou moeten beginnen, zou ik niet eens weten. Laten staan, dat ik een idee heb, waar ik met woorden uit ga komen. Woorden heb ik wel, maar de lading gif waarmee die gepaard zouden gaan, kan beter 100% zeker gericht gespoten worden, dan met meer of minder discutabele onduidelijkheden. Ik heb mijn vader ooit zo kwaad gezien, dat hij er heel kalm door werd .... en vervolgens in een paar woorden iemand tot op de grond afbrandde. Volgens mij een familietrekje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten