Eerst ging het sneller. Toen ging het snel sneller. Inmiddels gaat het sneller sneller. We zouden langamerhand zo beetje op z'n snelst bezig moeten zijn of is het het streven om oude records uit de boeken te werken? Twee of drie dagen zoals als gisteren en mijn Franse leven, of wat er van over is gebleven, staat netjes opgetast in stapels dozen, kratten en kisten. Moet de vaart er wel in blijven en dat is vermoedelijk toch teveel gevraagd. Het ging en gaat met pieken en passen op de plaats. Waarom zou dat ineens anders zijn?
Toch gaat het in z'n geheel steeds sneller of misschien moet ik van 'vlotter' spreken. Minder denkwerk, sneller beslissen, efficiënter in de handelingen, langer achtereen bezig, meerdere bezigheden parallel aan elkaar en de critici in de zijlijn doen er het zwijgen toe.
Lekkere dag gisteren. Mooi, nee prachtig weer ook en dat gaat nog ff zo blijven. Enige externe medewerking kortom. Behalve dat dat tijd zou worden, is het vooral aangenaam en maakt het het mogelijk om bij alles, waar je mee bezig bent, ook een beetje tussendoor te genieten. Je kunt zonder problemen in en uit lopen. Ff op een van de trappen zitten. Een moment tegen een deursteil leunen. Je blik de verte in laten dwalen terwijl je dozen verplaatst. Een lekker gevoel, een prachtig zicht en het ruikt heerlijk, zowel 's morgen, 's middags als 's avonds en steeds weer anders ook. Voorjaar, zomer en winter. Een dag of wat langer zal dus geen straf zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten