Zes uur moest het nog worden en al druk met de koffie. Lijkt chronisch. Gekker kan nauwelijks meer. Stress? Niet dat het zo aanvoelt, meer een kwestie van een ouderwetse drive. Wakker? D'ruit. Genoeg te doen. Niks waar ik geen zin in heb of tegen op zie. Ook niets waar ik van in juichen uitbarst, maar het is wel goed en het voel goed dat het allemaal gebeurd. Daar wil ik best mijn steentje aan bijdragen, al is het onder steeds hevigere protesten van mijn wervelkolom.
Eerst weg, de laatste dingen (hopelijk) regelen op wat mijn toekomst in Frankrijk had moeten worden. Op de terugweg wat minder noodzakelijk dingen mee proberen te pikken. Dan mijn reisauto in de garage laten vertroetelen om me vervolgens in een alles-of-niets sessie op de aller-, aller-, aller-, allerlaatste loodjes werpen. Wat me vandaag ontglipt, blijft achter. Iets wat in elk geval met de accuboor gaat gebeuren, want die ben ik nergens meer tegengekomen.
Alles wat ik doe deze week, overal waar ik heen ga, zal in alle redelijkheid de laatste keer zijn, dat ik er verschijn. Boussac, Metro, gemeente secretariaten, dierenartspraktijk, kroeg, restaurant, Perigueux, garage, supermarkt, post, Colombier ...... Adieu!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten