Een onvermijdelijk Déjà-vu. Alles anders en toch hetzelfde .... Voor vieren op, taxi, luchthaven binnenlopen en dan gaat het gelukkig anders. Nu kloppen de borden wel, kan ik aansluiten in de rij voor de noodzakelijke handelingen en controles alvorens het eindelijk echt richting Frankrijk gaat.
Het aansluiten in de rij voor de bagage voelde als een stap achter een gesloten gordijn vandaan naar de openheid van het toneel. Weg uit de donker van de tussentijd, vanuit een parallelle wereld terug in de werkelijkheid. Het leven kan verder, de pas op de plaats is voorbij. Inhaken waar we af zijn gehaakt. Zelden zo letterlijk een draad opgepakt. Zo concreet en duidelijk als het uiteenspatten van de illusie van vertrek op zaterdagochtend onwerkelijk was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten