De geest uitgeteld, het fysiek in de knoop en de omstandigheden staken .... Need I say more?? Je ziet het aankomen, weet het uit te stellen maar moet uiteindelijk toch het hoofd op het hakblok leggen. Tsjakka! .... in de orginele, vroeg-Germaanse betekenis van het woord. Alles is ligt w.e.e.r. stil. De enige beweging zit in het naderende regenfront. Gevaarlijke dag.
Brainmassage, spieren ontspannen en de kaarten schudden. Verder de hele waaier aan hulptroepen mobiliseren van snoepje via begrip tot 'ga je gang'.
Niks geen speciaal zwarte dag, trouwens. Het is normaler dan me lief is en alles went, wordt gewoon, saai, gaat vervelen. Het is vooral WEER niet door op die weg omhoog. Weer puin ruimen, weg vrij cq begaanbaar maken. En dan geen beren of ingebeelde bergen. Kortom stilstand en dus achteruitgang. Vermoeiend, ontmoedigend, gewoon ... k*t met of zonder fruit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten