Nooit in mijn leven iets met voetbal gehad. Als ik twee keer serieus op een veld heb gestaan met de bedoeling te voetballen, dan denk ik, dat ik overdrijf. Maar ik denk tegenwoordig wel in voetbalvelden. En vandaag heb ik er weer eentje gekortwiekt en dat ruim, qua oppervlakte dan. We modderen kortom voort.
Zittend op het machien, rondjes trekkend, is niet verkeerd. De blik in de verte langs de heuvels laten glijden of ietsje dichterbij de wandelende biefstukken bewonderen of helmaal voor mijn wielen me bekommeren om alles wat vliegt en kruipt in de hoop de wielen van de maaier te ontwijken. De vering zou beter kunnen, maar voor de rest heeft het veel weg van autosnelweg rijden: ontspannend op het slaapverwekkende af. Baantje naar het westen, baantje naar het oosten.
Begonnen met tegenzin ontwikkelen zich aldoende steeds grootsere plannen, die dan naarmate de meters vorderen langzaam weer krimpen tot reële omvang. Veld klaar, jammer van de regen morgen, maar het zij zo. De rest niet vanavond maar ergens volgende week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten