Vragen, vragen, vragen. Denken, denken, denken. Niet doen, dus! Niet hierbij. Niet hierover. Niet interessant, want lost niks op. Energieverspilling. Beter bewaren voor als nodig. Laten gaan. Lost zich waarschijnlijk niet op, maar verdwijnt wel weer. En komt terug, maar verdwijnt dan weer weer. Etc, etc.
Is het uiteindelijk allemaal een kwestie van timing? Wanneer moet je bukken, terugslaan en/of positie bepalen? Stel dat het zo is ..... Al eens onvoorbereid squash gespeeld tegen iemand met routine? Ik mag bogen op die ervaring. Als ik ooit ergens de betekenis begrepen heb van 'iemand alle kanten en hoeken van een kamer laten zien' dan was dat toen wel. Dat was erger dan kennismaken met een onbekende flipperkast. Niet dat mijn huidige geploeter me dat extreme gevoel geeft, maar het basisidee is misschien niet verkeerd. In feite pas ik het al tijden toe. Blijft de neiging om aan het spel deel te nemen en dan vliegen de ballen, weliswaar overdrachtelijk weer van alle kanten om je oren.
Voor dit spel ben ik niet getraind en voel ook niet de behoefte dat te worden. Ergo? Precies ..... Uitzitten die rit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten