Hoogtepunt

 Qua vooruitgang in het werk is deze trip een regelrechte miskleun. Zat er een beetje in zo met Pasen. Het is iets meer voor de feestelijkheid geworden dan om draden te trekken. Die derde Paasdag had ik niet bedacht en dat ze aansluitend nog eens de naamdag van George zoveel gewicht toekennen, dat dan ook maar niks gedaan moet worden, schoot me bijna verkeerd. Het maakt de resterende werkweek wel erg kort. En met een beetje pech zet daar het weer nog een streep door ook.

 Het ge-George gold gelukkig niet voor iedereen, zodat ik me in de winkels nog enigszins nuttig heb kunnen maken. Kleuren kiezen, dakgoten bestellen en opzoek naar zoiets simpels als loodslabben voor de afdichting van de schoorsteenovergang  naar pannendak. Helaas is dat hier weer geen gemeengoed en wat men heeft is nep en instant. Jammer, want het is niet iets wat je ff in je handbagage meeneemt. Niet voor één en al helemaal niet voor drie schoorstenen.

 De komende weken moet veel gebeuren en gaan dingen samen komen. Eind mei, eerste helft van juni is voor ramen, electra, vloeren, keuken, verven en de badkamer. Dan moet het er langzaam op gaan lijken, op wat het moet gaan worden; een huis. En niet alleen dat maar vooral een prettig overzichtelijk, zeg handzaam huisje. Een honderdtal vierkante meter, 1/5 van mijn huidige plek met tuin ipv meer, bos, teveel gras en een irritante boer.