Snel, sneller en nog sneller. Dat gaat vandaag niet tot aan het eind van de middag duren voordat psyche en fysiek mattend met elkaar over de grond rollen. Hoe meer lucht er in de keuken komt, hoe stroever mijn lijf functioneert. Voorlopig maar een stap terug. Eerst de ongewenste wervelingen tot bedaren laten komen. Een lichte lunch op het terras in de zon zou best weleens een positieve bijdrage kunnen leveren.
Straks, in de middag weer verder. Het mechanisme moet doorbroken worden. Dit keer geen gelegenheid tot zelfversterking in de verkeerde richting. Blijft een wonderbaarlijke rotzooi. Dat de boel ooit nog een keer gaat functioneren zonder permanente tegenwerking is nauwelijks voorstelbaar. Niet dat ik het daarvoor doe. Hanteerbaar maken is voldoende. Maar waarvoor eigenlijk? Iets. Ooit. Ergens. Je kunt daar beter niet mee bezig zijn. De handdoek in de ring gooien levert nog minder op. Het is gokken. Verliezen zul je, de vraag is of je het lang genoeg weet vol te houden. Altijd al een zwak voor gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten