Dagje bezinken. Gisteren hard gewerkt. Komt mooi uit, want het is weer pakken en afzakken. Het andere leven lonkt weer voor even. Regelen, ritselen, rommelen en realiseren. Natuurlijk ben ik nou net weer lekker bezig, schijnt de zon en wil ik inhalen wat nooit meer in te halen is. Het zou ook schokkend zijn, als ik voor een keertje niet het omgekeerde wil van wat de mogelijkheden aanbieden. Vermoeiend manneke.
Het is wat het is en daar tussendoor moet je maar gewoon zien, dat je de boel naar je zin gekleid krijgt. Kwestie van pappen en nat houden, dan kun je met het zooitje een hoop kanten op en steeds weer opnieuw ook andere kanten, zolang tot de wens vorm heeft gekregen. Voorlopig valt er nog geen resultaat te bewonderen. Dus geen rust gevraagd om achterover te leunen en van het gepresteerde te genieten. Desondanks stressloos verder, dieselend doordenderen. Dom doordieselen.
De ratio niet prikkelen, het gevoel in een kunstmatige coma houden en het leven is best aangenaam. Bietje dom maar praktisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten