Kibbelende jagers en zeurende bosbouwers zijn niet het
meest inspirerende volk. Zeker hier in Frankrijk niet, waar iedere
beetje officiële vergaderings altijd weer uitloopt op een demonstratie
van bureaucratisch onvermogen. Overleg zus, overleg zo. Zeker in
grensstreken zoals hier. Het wild houdt zich niet aan departementale
of regionale grenzen en is ook niet bezig met in Parijs bedachte regelgeving, waar de
uitvoerenden van de betrokken instanties zich afhankelijk van hun
wensen achter verbergen of er net tegen aantrappen.
Er
zaten wel acht vertegenwoordigers van de diverse instanties (ik schat
toch zeker vijf verschillende instanties) achter de tafel tegen een man
of 30 in de zaal. Jachtterritorium 13 van het departement Haute-Vienne en de Regio Limousin. Drie kilometer bij mij vandaan is ook zo'n territorium, nummer weet ik niet, maar het is gelegen in de Dordogne (departement) en de regio Aquitane met dezelfde instanties maar bemand door andere poppetjes ..... met als gemeenschappelijke eigenschap dat ze ambtenaar zijn. En dat alles heerlijk hiërarchisch opgebouw t/m het Elysee van meneer Holland de privé-schuinsmarcheerder. Voordat deze structuren zijn uitgekleed en de Franse mens beseft, dat het gaat om eigen initiatief en eigen verantwoordelijkheid, mn dat laatste, zijn we menig generatie verder. Ik ga daar niet op wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten