Bezig dus en hopelijk weet ik het een tijdje voort te zetten. Morgen ff er tussen uit willen gaan. Van de noodzakelijke voorbereidingen is echter niks terecht gekomen. Dat gaat dus niet gebeuren en is dus maar goed ook. Geen uitvluchten of afleidingsmanoevres. Mariana verblijft nog in een parallelle (on)werkelijkheid. Ook daar is het uiteindelijk misschien beter voor om niet te doen, wat eigenlijk wel voor haar afleiding bedoeld was.
Zien wanneer het vegeteren iets actiefs met een vleugje eigen initiatief krijgt. Nu draait het leven door alsof de moeder er nog steeds is. Mariana is eerder meer dan minder tijd in 24 en wat er te doen valt, doet ze niet. Ik constateer, meer niet. Ze is behoorlijk van het padje af.
Morgen hier verder dus. Ook de werkers gaan verder. Vandaag weer 7 pallets bestratingsmateriaal, waarvan er gelijk vier op hun plek zijn gelegd. Het kan dus wel, dingen op hun plek leggen. Kost wat voorwerk maar dan is het haast moeiteloos neerleggen. Laat het me een voorbeeld zijn. Zo is vandaag ook de thermostaat teruggeplaatst op de vloerverwarmingsleiding voor de badkamer. Laat ik de rest dan doen. En het licht in de slaapkamer. En ... en ... en.
Zo moet het niet. Eerst de tafel. Dan het dampdeel van de douche en de ontbrekende hang- en legplekken in de badkamer. Zo met de winter voor de deur gemerkt, dat we ook zoiets simpels als een kapstok voor de jassen over het hoofd hebben gezien. Gelukkig is daar wèl plek voor. Hopelijk blijft het hierbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten