zaterdag 1 oktober 2016

Kwalijk

 Sta ik weer met mijn melkklopper de melk in een pannetje op te schuimen ipv die druk op de knop, waar ik net een beetje aan begon te wennen. Een ingewikkeld apparaat is natuurlijk veel gevoeliger voor defecten, heeft simpelweg veel meer mogelijkheden voor gebreken dan zoiets als een moka-express, waar je hooguit eens in de zoveel jaren de sluitring moet vervangen. En dat laatste eerder als je het ding niet, dan als je het ding regelmatig gebruikt. Een filter is nog beter of, het beste, is Turkse koffie. Hup de koffie in een steelpannetje, voor mij geen suiker, water erbij en opkoken maar.

 Maar de koffie is het niet. Misschien vind ik ooit twee duidelijk verschillende smaken die me werkelijk iets zeggen cq de koffie laten proeven. Maar dat is bijzaak. De luxe zat 'm voor mij in de melkverwerking en die ligt dus al in minder dan twee mndn plat. Ongetwijfeld een vuiltje. Ik weet nu ook al wat me verteld gaat worden, maar stom blijft het. Een machine van dit kaliber en pretenties vangt een vuiltje in het water af voordat het het stoomcircuit weet te verstoppen.

 Ongetwijfeld een reparatie van nog geen kwartier. Maar wel in Boekarest en niet hier. Dit keer mn benieuwd naar hoe het transport gaat en hoelang dit grapje gaat duren. Mag dan wel in de garantieperiode zijn, maar daar vallen reis- en verblijfskosten dan wel koeriers vast niet onder. Straks eens in alle rust bekijken, hoe je het ding zelf kunt demonteren. Een slangetje of ander onderdeel doorblazen kan ik ook. Hoewel, met het filter in de waterbak, weliswaar niet nodig voor het ontkalken, moet een volgend snood vuiltje uit het stoomcircuit te houden zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten