Acht uur vertrokken vanochtend om de papieren in orde te maken voor het transport van het stoffelijk overschot van Sibiu naar Coves. Twee gemeentes. Hetzelfde land. Afstand: ongeveer 50 km. Bijna 8 uur wachten tot de verantwoordelijke instanties het fatsoen hadden om te doen, wat in een paar minuten geregeld zou kunnen zijn... Wat voor heisa moet dat met het lichaam van Yoland geweest zijn van Frankrijk naar Nederland. Iets met een zinken kist heb ik ooit begrepen en de dames van de begrafenisoderneming in Utrecht hebben zich weleens laten ontvallen, dat het niet makkelijk was geweest, omdat in Frankrijk iets was gebeurd wat in Nederland niet toegestaan is.
Maar om vijf uur terug in Coves en eindelijk kon het condoleren beginnen. Moeders opgebaard in wat normaal de opkamer zal zijn geweest, maar al jaren in beslag werd genomen door een uitstalling van Mariana's door de jaren heen verzamelde prullaria. Mn van Nederlandse orgine en dan vooral mbt het koningshuis. Die kunnen zich geen enthousiastere fan wensen. Alles moest weg. De ruimte is nu ouderwets kaal. Kist in het midden. Kale peertjes aan het plafond. Mariana zou het liefst nog een soort kroonluchter gekocht hebben. Stoelen aan weerszijde.
Mariana's weerzien met haar moeder was hartverscheurend. Dat woord heeft nooit iets voor mijn betekend. Dat is van nu af aan anders.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten