Het zal zijn, omdat ik het er gisteren al over had. Anders zou ik waarschijnlijk niet de link gelegd hebben. Maar de overeenkomst is frappant. Vanochtend de deur uitgegaan om uit de druilerige dag iets meer dan treurnis te poeren. Beter weg en mensen kijken, dan thuis het ritme van de regen op het afwezige zolderraam genieten. Dus in de auto gestapt, nog net bedacht, dat er ook wat dingetjes te doen zijn en stadswaarts getogen.
Laat nou ruim voor de stadsgrens, de naam moet ik opzoeken, het wegdek binnen enige honderden meters van zeiknat naar vrijwel droog veranderen. De lichtere lucht was al van verre te zien, maar dat overtuigde niet. Geen strak zonnige dag, maar wel droog, lichter bewolkt met hier en daar wat blauw. Je veert als vanzelf op. Het moment waarop de ritten van Vogezen naar Elzas me weer te binnen schoten. Als de regen aan de Franse kant me teveel werd, reed ik naar het op Duitsland georiënteerde deel en had in 9 van de 10 keren een prachtig zonnige dag. Waarop ik 'helaas' niks met mijn veldwerkactiviteiten kon, maar des te meer met genieten.
De omgekeerde weg was minder en zo ook vandaag. Na Altina vielen de eerste druppels en voor ik de auto voor het huis, resp. de brommer/motor voor de tent had staan, plensde het als bij het vertrek. Zo uniek als het lijkt, is het leven niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten