Dat ik de smaak vast had weten te houden, kon ik niet zeggen vanochtend. Maar desalniettemin verder gegaan met het ordenen van de stapelende administratie op de eetkamertafel. Alles zit nu in mapjes. Grofweg dan. De chronologie mag nog en dan apart wegstoppen wat na Frankrijk opgehouden is, wat doorloopt en wat er nieuw bijgekomen is. Hoef ik tenminste niet steeds in de hele papierwinkel te shoppen, als ik iets zoek.
Tijdens het ordenen niet echt op de inhoud van de papieren gelet. Firma of instelling is genoeg. Toch frappant dat tot tweemaal toe mijn oog viel op een Frans bankafschrift waar 100 euro administratiekosten werden afgeschreven. Franse banken zijn sterk in dit soort onbeschofte streken. Het zei me echter niet zoveel. Niet rood gestaan. Geen cheque ongedekt uitgeschreven. Dus wat dan? Tweemaal 100 (!) euro moeten betalen, omdat de verschillende regionale belastingdiensten ONTERECHT een geldbedrag hebben geclaimd via mijn bankrekening. Waarvan ik eenmaal zelfs nog weken later in de benen moest om het beslag ongedaan gemaakt te krijgen. Tweemaal kosten voor mijn rekening. En niet zo'n beetje ook. Kan het onbeschofter? Moeilijk toch? Tijd, dat die rekening afgehandeld wordt. Zien waar ze dan dit soort misselijke 1-2'tje mee denken uit te halen.
Nu kan ik er wel weer achteraan gaan. Het merendeel van de antwoorden kan ik echter zonder problemen zelf invullen. Ik denk, dat ik het geld maar afschrijf als investering in mijn gemoedsrust. Niet weer stuklopen op het moedwillige onbegrip van ambtenaren. Soort van pleonasme, ik weet het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten