De vloer in de tuinkamer ligt. De voorgevel van het gastenverblijf is klaar voor definitieve afwerking. En de bonen zijn geplukt. Dat laatst is een belangrijk maar qua tijd zeer klein onderdeel van mijn activiteiten geweest. De rest was bouwvakkersbelang. Mijn dag heeft zich verder vanzelf gevuld. Meer denkend dan doend.
Een van de resultaten is een naam voor de nieuwe, gitzwarte ukkepuk. Wij noemen haar Donna. Sissi en Donna. Met een beetje geluk, zonder dat geen leven, maken ze het langer dan ik zal doen. Ja, tsja niet benoemen wil niet zeggen, dat het me niet bezig houdt. Heeft ook wel iets, het idee, dat ik deze beestjes niet zal hoeven te begraven.
Nu is een kuil voor een kat niet echt een probleem. Ik dub bij de honden op het ogenblik of ik, met de winter in het verschiet, niet een paar graven moet uitdiepen. Beter nu dan met -25 ºC over een maand of wat. Hoe doen de reguliere doodgravers dat hier? Veertien worden de honden aan het eind van de maand. Een meer dan respectabele leeftijd. En niets wijst op een aanstaand vertrek. Maar toch, mocht het gebeuren, wil ik ze wel fatsoenlijk begraven krijgen. Waar je zo mee bezig kunt zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten