Het kàn! Koken terwijl je wacht. Hahaha. Zo serieus, ik bedoel 'hard' is het allemaal niet. De ergernis is een feit, daar ga ik niet moeilijk over doen, ook een deel van de verstoring om met andere zaken bezig te zijn heeft realiteitwaarde. Neemt niet weg, dat je/ik daar met regelmaat overheen stapt/stap, anders zou het bestaan rare dagverlopen kennen. Bovendien al enig wacht-eelt gekweekt in de eerste jaren in Frankrijk. Dat ik mezelf nog een keer vrijwillig zou overleveren aan een Europese uithoek, waar het voldoen aan afspraken met nog meer zout wordt genomen, zat toen niet in de planning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten