Of het zitten (autorijdend, ruim 4 uur) en het rondhangen op de diverse miserabele bedbanken in 24 is mijn lijf slecht bevallen of het heeft meer te verwerken van de laatste dagen, dan ik rationeel het idee had. Er gebeuren rare dingen in hoofd, buik, rug en benen. Mijn zwakke broeders sputteren. Vierentwintig uur druk bezig en enkel een koffie, 2 borrels en twee stukken walnotentaart verdient niet de naam van goede verzorging van jezelf. Morgen beter.
Mariana blijft in 24, ik naar mijn eigen bed. Ik kan me herinneren, dat ik ondanks alle kamers èn huisjes in eerste instantie naar een hotel wilde verkassen de eerste nacht na Yoland's dood. Nu is dat onzin, heb dat ook niet gedaan, oa omdat mensen uit Nederland onderweg waren, maar om nou persé zo dicht mogelijk bij de overledene te blijven, zegt mij niks. Maar Marinana en ik zijn verschillend, en niet zo'n beetje ook, maar dat wist ik al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten