Soms gebeurt het, zo ook nu. Zit voor mijn laptop en vraag me af waar ik in 's hemelsnaam mee bezig ben. Waarom iedere keer weer een stukje op het blog kwakken? Waar slaat het op? Wat is de zin ervan? Waarom doe ik het?
Het zijn meestal momenten, waarop ik naar een vrijwel lege scherm zit te kijken en nog geen twee letters tot een woord willen worden. Weinig gebeurd maar genoeg gedaan vandaag. Zelfs aan ergernissen heeft het niet ontbroken. Kortom een dag als vele anderen maar iets is anders.
Geen herkauwbehoefte. Geen dwingend gedachten. Geen relativerende neigingen. Gewoon "Hop", de deur uit met de dag, morgen weer verder. Scheelt gauw een paar uur. Uren waar ik niet eens een alternatief voor heb. Iets niet doen om niets te doen! Gelukkig is daar altijd nog het bed en eventueel het bad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten