Tijd voor een ommezwaai, zeg een doorstart of herstart. Van een redelijk solistisch samenwonen naar 24 uur zeven dagen per week of bijna dan? Het was al wennen, maar dat wordt het nog meer. Voordeel is, dat het definitief opruimen van de zooi de moeite van de inzet gaat lonen. Nu komen naast bed-, bad- en kookkamer ook de andere ruimtes in aanmerking voor regelmatig gebruik. Zal niet gelijk morgen zijn. Zou niet kunnen ook. Maar ik hoop dat 24 spoedig op een praktisch handige wijze afgehandeld gaat worden. Verkopen lijkt me de meest geschikte oplossing, mocht er iemand voor te vinden zijn. Vrees echter dat dat niet gaat gebeuren. Dan blijft enkel de hoop, dat niet alsnog gekozen wordt voor het voortzetten van wat er was. Het halve boerenbedrijf of netjes gezegd, het kleine gemengde familiebedrijf. Het is niet aan mij en ik zal afstand houden, waar het maar mogelijk is, maar dan voorzie ik een permanente strijd. Een strijd, waar de loopgraven de afgelopen jaren al voor zijn uitgediept.
De een wil bewaren ter nagedachtenis aan de ouders (en vanwege al het geld en de energie, die er door de jaren ingestopt is). De ander wil haar gram halen voor de eerste viool, die ze in het schoonouderlijke huis nooit heeft mogen spelen. Als het zover komt, zal het de geschiedenis ingaan als "De strijd tussen de M's".
Op redelijkheid hoef van geen van beide kanten gerekend te worden. Als het losbarst kan alleen iets onverwachts, als het ff kan een wondertje, voorkomen, dat dit uitgevochten gaat worden tot op en misschien wel over het sterfbed heen van (een van) de betrokkenen. Familie (!), en dan vooral die kouwe kant, maar niet altijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten