Het is weer zo'n dag, dat het me moeite kost om niet rechtop in slaap te vallen. Zou zo weer naar bed kunnen, terwijl ik voor de hondenronde al twee uur diep heb geslapen. Dwalend door verwoeste landschappen. Moet ik dat als mijn bestaan duiden of gewoon als het lozen van het dagelijks voorbijkomende oorlogsgeweld?
Buiten mijn droomwereld is de activiteit ver te zoeken. Zelfs voor mijn doen doe ik weinig. Ik kan me dan wel tegen de moeheid verzetten, maar als zombie maak je weinig paraat. Bij ETS2 lig ik meer in de berm dan ik op de weg zit. Met het legen van de Evernotewolk weet ik met regelmaat niet of ik iets nu wel of niet gekopieerd heb, voordat ik de originele aantekening kan verwijderen. Dat schiet allemaal niet op. Wat is de overtreffende trap van achter de feiten aanlopen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten