Oorlogsmoe? Het liveblog heeft sinds gisterochtend niks meer aan de verslaggeving toegevoegd, terwijl uit andere bronnen blijkt, dat mn op het vlak van de besprekingen dingen in beweging zijn. Op het slagveld zal het trouwens niet anders zijn. Als je al een live-blog opzet moet je ook je bijdrage leveren. Dit is bullshit. Gisteravond wel druk met Ajax - Benfica maar Oekraïne links laten liggen. Zie je hoe in nauwelijks drie wkn tijd schreeuwend voorpaginanieuws naar de achtergrond verdwijnt zonder dat het gebeuren zelf is gestopt.
Moet bekennen, dat de oorlog ook mijn droomwereld heeft verlaten zonder dat ik feitelijk afstand heb genomen. Vannacht in Parijs rondgestruind. Niet het bekende van Eiffeltoren en zo, maar afgelegen, oude, met groen overwoekerde delen. Lopend over klinkerwegen, onder bakstenen spoorviaducten door. Veel activiteit. Vooral jonge mensen. Jonger dan ik. En de nodige van die mensen wilde iets van mij, nl reserveren voor een maaltijd in mijn restaurant. Een maaltijd van water. Een water-entree, een water-hoofdgerecht en een water-toetje....
Parijs. Reizen. Weg zijn. Onder de mensen. Terrassen. Andere indrukken. Meer van hetzelfde maar net met dat ietsje anders. Heimwee naar weg zijn.
Als het al in mijn dromen minder enerverend toe gaat, moet het haast in het dagelijkse doen en laten stukken beter zijn dan een week geleden. En dat klopt. Nu die draai qua activiteit nog en we zijn er weer helemaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten