Geslagen ieder uur minimaal eenmaal wakker. Een lijf dat in gevecht leek met zichzelf. Dromen gevuld met een dikke teerachtige oliemassa. Loodzware benen. Gevoelloze handen. Wat is er allemaal gebeurd gisteren?? Dit kan niet alleen de nawee van de radioactieve contrastvloeistof zijn. Tussen thuiskomst en het moment waarop het slim is om te stoppen met het naar binnen gieten van vloeistoffen, als je tenminste niet meermaals het bed uit wilt gedurende nacht, was kort en 2 liter water is sowieso al niet aan mij besteed in de nog steeds overheersend winterse omstandigheden.
Vrees dat het meer van tussen de oren vandaan komt. Zie het gewoon ff niet meer zitten. Nou ja, gewoon ... Zo gewoon is het allemaal niet. Ik voel een neiging om de mndn zorgvuldig verzorgde planten een voor een het raam uit te gooien. Alles in mijn directe omgeving omver te kegelen en meer van die woeste aandrang. Eerst maar eens rustig en redelijk worden. Dan verder zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten