Wijnig?

 Op naar de wijn en de afwas! Noteerde ik voor mezelf enige uren geleden. Nog ruim voor het middaguur. Inmiddels zijn beide klussen geklaard. De vaat letterlijk, de wijn niet, die is net geperst en dus zo troebel als wat. Door het deel rode druiven, dat erbij zat, omdat de verkoper niet de gewenste 45 kg volledig in wit beschikbaar had, is het geperste sap ook niet bepaald wit, maar gaat dat wel worden als het goed is. En zo niet is een zweem rosé ook oké.

 Dat is de eerste van de ws vier 25 ltr flessen. De dubbele hoeveelheid van het afgelopen jaar. Een verdubbeling die geheel voor rekening komt van de rode wijn, die dan dus verdrievoudigd is, dat mag duidelijk zijn. Van de witte eerst zien hoe we de oxidatie onder controle krijgen cq die weten te voorkomen. De geperste 30 ltr vertonen weinig gistingsactiviteit. Wat niet aan de sulfiettoevoeging zou mogen liggen, maar ik durf daar geen weddenschap over aan te gaan. Heb ik het gistingsproces wel omzeep geholpen, start ik de boel wel weer op, maar -nogmaals- dat zou niet nodig moeten zijn. De registratie van wat ik allemaal uithaal is dus zeker niet overbodig.

 De beide gekneusde partijen rood blijven nog een weekje op hun schil staan voor een mooie rode wijn met een zeker tannine-gehalte. Niet teveel. Het hoeft geen Bordeaux te worden. Die heb ik nog zat in de kelder liggen en echt een wijn voor bij een zwaardere maaltijd, iets waar ik nauwelijks meer mee bezig ben. Nu komt die wijn wel op, vrees niet, maar voor wat wij gemiddeld genomen aan maaltijd genieten, daar past een soepelere wijn een stuk beter bij. Een beetje Languedoc toen die nog niet zo aan de weg timmerden qua kwaliteit.en het vooral van de hoeveelheden moesten hebben.