Klaar met mijn vandaagse taakjes. Nu is het wachten op de vrouw des huizes om aan de lunch te schuiven. Weer een latertje. Dat onderwijs ook. Straks nog wat administratie en dan zou ik zowaar aan niet-routine zaken kunnen beginnen. Keuze te over. 'Wer die Wahl hat, hat de Qual'. Ik denk, ik beperkt me tot opruimen en extra schoonmaken. De schuur nadert stap voor stap z'n voltooiing (of is het haar?) en ik betrap me af en toe op het opborrelen van een neiging om alvast maar met het verplaatsen van zooi te beginnen. Helaas ontbreken op de begane grond in de uitbouwen nog de vloeren en natuurlijk de bestrating in de rest. Inhouden dus. Dat is een vorm van wachten en van wachten ben ik niet gecharmeerd.
Maar het is zo, dat ik nauwelijks het moment kan afwachten, dat ik mijn hele gereedschap en klusmaterialen naar 'mijn' uitbouw kan verplaatsen. Mijn, omdat Mariana één van beide uitbouwen heeft 'opgeëist'. Terecht, want ze heeft nogal wat zooi, sorry spul over te hevelen van 24 naar 13 en is daar tot op heden niet mee kunnen beginnen.
Ik heb lekker wel de grootste uitbouw ingepikt als werk- en gereeedschapshok. Is tenslotte ook een beetje in het algemene cq gezamelijke belang, dat ik uit de voeten kan in die ruimte, anders blijft het een veredeld berghok. Maar dan begint het pas. Dan gaat de bal rollen. Wasmachine aansluiten waar nu het gereedschap & Co ligt opgeslagen. Geen geheen-en-weer naar 24 meer. De laatste bezigheid die onderdak vind in eigen huis. En behalve dat ook opslagruimte voor de zelfgemaakte conserven in dezelfde kelder. Bevrijding van het aanrecht. Honden uit de tuinkamer naar de schuur. Tuinkamer inrichten. Binnenplaats definitief vormgeven. Teveel om op te noemen. Zien hoeveel er voor de winter geregeld kan worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten