Ik ben er nog niet vandaag. D'r wringt nog vanalles wat op een woordelijke invulling wacht. Jammergenoeg is het geen eenduidige toestand, meer zoiets vaags, waar je vooralsnog teveel kanten mee op kunt. Het is als in mijn dromen, dat ik met mensen, die me qua gevoel bekend voorkomen, maar ik verder niet herken, dingen doe, die bij lange na niet opleveren, wat bedoeld is. Zoals afgelopen nacht met een hoop klimactiviteit langs en over rekken gevuld met flessen wijn. Natuurlijk sneuvelde daar het nodige, maar het leidde uiteindelijk vooral nergens naar. En niet omdat ik wakker werd. Omgekeerd. Ik werd wakker, omdat al dat klimmend gehannes en de sneuvelende flessen geen enkel doel leken te dienen.
Ik bedoel, wijn is niet alles, maar het is zonde om het te verknoeien. Maar ik had niet het idee, dat de droom zich met dit soort banaliteiten bezig hield. Aan de gemiddelde droom van het ogenblik kan ik weinig touw vastknopen. Het is alsof ook de dromen opzoek zijn naar een nieuwe vormgeving net als ik, maar dan al wat langer dan gisteren. Zijn dromen zo traag?
Maar gewring dus.. Alsof er iets te gebeuren staat. Nu kan ik daar prachtige fantasieën bij hebben, maar ik zie me zelf geen vlinder worden. Het heeft meer met minder prozaïsche beelden te maken. D'r zit is dwars maar wat?
Voor het moment misschien maar ff gewoon doorgaan. Teveel complicerende factoren om het hoofd te bieden. Met de slepende verbouwing op plek één. Ik zal de niet-bestaande God op mijn blote knieën danken, als de laatste bouwvakker hier naar buiten loopt, we overal fatsoenlijk bij kunnen maar ongetwijfeld nog een hoop werk te doen is, omdat het niet naar behoren is afgewerkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten