Worteltrekken

 Avond. Dag gehad en weinig over op te merken. O, shit, de handdoeken zitten nog in de wasmachine. Gelukkig geen halszaak. We zien het morgen weer. Dat ik het überhaupt nog voor elkaar heb gekregen om een wasmachine op te starten. Bravo. Achteraf, maar niet minder gemeend.

 Rond het middaguur er op uit getrokken naar het zoveelste dorpfeest dit jaar. Een einde oogstfeest en iets met wortels. Over die wortels straks misschien meer. Bij enen ter plekke en troosteloosheid was wat ons tegemoet kwam. Het weer voor het eerst sinds weken minder, dwz bewolkt ipv strak blauw. Mensen druk bezig met voedselbereiding en een rij kraampjes met de welbekende kitsch en kermisattracties. De voor 120-150 mensen gedekte tafels echter volledig leeg.

 Ws te vroeg. Zoiets als begintijd was ook niemand bekend. Organisatie, hè. Zit niet in de lokale genenbagage. Zelf een nicht van Mariana opgezocht in hetzelfde dorp, waar het een zoete inval bleek van allemaal voor mij zeker, maar ook voor Mariana onbekende mensen. Ha, kletsen. Je zag Mariana opveren. Na een hoop geklets mn over hoe iedereen op welke manier iets met de anderen te maken had, koekjes, koude koffie (hoe krijg je het bedacht!) en een zelfgestookte borrel, trok het gezelschap op naar de wei waar het eten geserveerd zou worden.

 Het duurde nog een tijd maar niemand maakte problemen. Het was gratis tenslotte. Het eten, niet de drank. Het had iets te maken met 10 jaar werken in Duitsland bij de worteloogst ..... daar zijn de wortels weer. Seizoenswerk, dat door een vrouw uit het dorp werd geregeld en de nodige mensen uit het dorp aan het werk heeft geholpen en helpt. De maaltijd was een soort dank voor trouwe dienst, dus. Live-band. Schapenvlees, maar absoluut niet verkeerd. Varkensspek met witte bonen en mititei, de streekgebonden vleesrolletje, met in olie verzopen frieten.

 De hele opzet was een stuk prettiger dan vorige week in Birghis en gezelliger dan de kermis in Agnita. Tegen vieren werd het fris en had ik het ook wel gehad. Een mnd eerder had zoiets rustig de nacht in kunnen gaan. Nu geloof ik niet, dat dat is gebeurd. Maakt niet uit. Ik wilde naar de honden en Mariana moest iets met haar koeien. Aangename middag verbracht en leuke mensen leren kennen dan wel weer terug gezien.