De dagafsluiting? Weinig meer dan gisteren. Lijkt wel alsof alles slaapwandelend gebeurt. Over het activiteitenniveau valt weinig te klagen. Als ik het heb over 'tenminste iets doen iedere dag' heb ik in twee dagen een paar weken afgewerkt. Voldaan kan ik me echter niet noemen. Misschien wel omdat het zonder al teveel fantasie op het bestaan met een baan lijkt? Een baan van de geestdodende categorie. Niet persé lopende band werk. Dan is je geest lekker vrij. Nee, zoiets waar je om half acht begint, half negen klaar bent, maar pas om vier uur naar huis mag. Maar dan oorzaak en gevolg omgekeerd. De geest wil niet, daarom doe ik maar.
Zonder plan of doel doe ik wat me voor mijn voeten komt. Had natuurlijk makkelijk erger gekund. Bijv. uitgeblust op de bank hangen en wezenloos voor je uit staren. Dat is dan weer niet echt aan mij besteed, behalve bij goed weer op een geschikte plek met een mooi terras en een lekker drankje. Zo wezenloos is dat trouwens niet en staren doe ik dan ook niet bepaald. Kortom, ik zit weer te lullen. Zo'n dag dus. Een dag waar weinig van klopt, terwijl je niks verkeerd doet.
De koude wind van de ochtend ging in de loop van de middag over in geplens, terwijl de werkers bezig waren om regenpijpen op afvoerbuizen aan te sluiten en moesten ophouden, omdat alles in en onder water kwam te staan. De heftigheid van het vallende water rukte me kortstondig uit mijn apathische sloomheid. Dubbelop, maar zo voelde het ook, dubbelduf. Tijd voor een extra lange nacht. Honden naar buiten en het bed in. O shit, zover is het nog niet met de binnenplaats.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten