Het huis ligt bezaaid met lijken. Ondertussen gaat de aanvoer van potentiële kadavers onverminderd voort. Ik kan geen wijn drinken zonder regelmatig drenkelingen op te moeten vissen en vervolgens in een servet plat te drukken. Geen dank. Fruitvliegjes.
Ik word er inmiddels gek van. Helaas lost dat de steeds weer gedurende de dag toenemende hoeveelheid niet op. Uitgaande van het feit dat ze van buiten naar binnen komen, zal het doorgaan tot het een paar keer echt vriest. Plakstrips zitten in een mum van tijd vol. Glazen met een aanlokkelijke bodem limonade zien in no time zwart van de spartelende vliegjes. Nergens ligt rijp, laat staan overrijp fruit. Nergens etensresten. Gebruikte glazen spoelen we om, net zo als leeg gemaakte flessen.
Aan ons kan het niet liggen, maar daar heeft de fruitvlieg geen boodschap aan. Mag hopen dat dat volgend jaar een stuk minder is, als de wijnproduktie naar een ruimte in de nwe schuur verplaatst kan worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten