Een van de tweeling van mijn jongste zus gaat achter z'n nwe vriendin aan naar Montpellier en daar werk zoeken als kok. De Iers grootmuil McGregor zingt sinds vannacht een toontje lager. Verstappen weer slechts derde. En de #MeToo hetze heeft de benoeming van de oer-conservatieve rechter bij het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten niet weten te voorkomen. Het is een prachtige dag, qua weer dan. En het gistingsproces van de wijn loopt voorspoedig.
Een hoop indrukken op de vroege zondagmorgen. Gelukkig hoef ik nergens iets mee, behalve misschien met de toekomstige rode wijn omdat een van containers of tonnen te klein blijkt. De schillen en steeltjes drijven op de de gistende vloeistof en sluiten de boel zo goed af, dat het hele zooi opgetild wordt door de vrijkomende gasssen (gas?), de deksel optilt en over de rand heen schuimt. Schuimbekkende wijncontainers.
Dat wordt minimaal voor een deel persen. Nog een week laten staan op deze manier, wat het originele idee was, is vragen om smeerboel. Zo krijg ik ongewild een variatie erbij. 2, 6 en dan doen we het laatste deel na 12 dagen in de gistingsfles(sen). En straks zien of het verschil uitmaakt en zo ja, wat. In de benen dus, een hoop niet-bedachte activiteit op 's weeks rustdag. Kwartiertje of hooguit half uur persen, half uur schoonmaken vooraf, uur schoonmaken achteraf. Je moet wat voor je zelfgebrouwen glaasje wijn overhebben. Het schijnt er uiteindelijk beter door te smaken, dank al de erin gestopte liefde. Proest ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten