De middagbezigheid verliep soepeler dan gedacht ondanks schoonmaakwerk voor- en achteraf. Tijd over die aan een nw lokaal initiatief kon worden besteed. Na de kermis in Agnita, dit jaar weer voor het eerst sinds meer dan 10 jaar, heeft ook het buurtdorp Birghis een soort feest bedacht. En niet alleen Birghis maar ook Pelisor, maar dat volgende week.
Vanochtend met de honden hoorde ik de muziek al dreunen, terwijl ik over de heuveltoppen tussen Coves en Birghis liep. Vloekend en zuchtend vanwege de verdwenen honden. Vanmiddag ter plekke bestond het geheel uit twee eettentjes met zitgelegenheid op het grasveld voor de lokale schouwburg. Onvoorstelbaar dat zo'n gebouw, voorziening bestaat in een dorp van net iets meer dan niks.
Eerst buiten iets gegeten en gedronken, waarbij Mariana aan de praat raakte met een stel zigeuners uit de groep van rood-geklede vrouwen en mannen met zwarte hoeden. Ze zag meisjes, die ze in de klas had gehad en voor het einde van de basisschooltijd waren verdwenen. Dertien en getrouwd!! Maar het meisje slaapt de eerste paar jaar bij de moeder van de jongen. Het is sowieso een aparte wereld, zelfs met een aparte taal, waarin de mannen tamelijk macho uitzien, maar volgens mij de vrouwen de baas zijn, al is het vanuit de tweede rij. Maar dat is inschatting.
Het feitelijk feest was een doorlopende folklore-toestand binnen op de bühne. Zang en dans. Zaal zat bomvol. Toch snel een paar honderd mensen. Ik denk dat de eettentjes de lui liever buiten hadden zien rondlopen dan binnen zitten. Het ontbrak aan bezigheden buiten op een glijbaan voor kinderen na, maar misschien doen ze dat volgend jaar anders. Je zou zoiets voor Coves in elkaar moeten draaien en dan in een paar jaar een schaal bereiken waar heel Roemenië op af komt..... Niet doen, Kaspar, niet doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten