Ssssttttttt! Geen ophef! Niets aan de grote klok hangen. Het gaat over grenzen. Vooruit. Stapje voor stapje. Alle seinen lijken op groen te staan. Eindelijk een slepende zaak in het Franse afgehandeld. Helaas slecht één van de slepende zaken, maar dat is toch weer ééntje minder. Hotel voor de kerstperiode in Praag geboekt. Nog steeds verrassend rustig en zin in de dag van morgen ongeacht het weer. Grip op de teugels in mijn handen. Een gevoel, dat ik lang gemist heb. Aarzelend om niet van ontluikend te spreken, maar het is er voor het moment. Koesteren die hap en niks overdonderen.
Steentje voor steentje. Kijken, passen, schuiven, invoegen en verder. Volgend steentje met reserve. Afknijpen dat aanrollende enthousiasme en in hanteeerbare porties langs de aanwezige obstakels sluizen. De bouw cq bestrating gaat zeker nog tot half november duren en dat is mijn inschatting en dit zit er ws als gewoonlijk naast. In dezelfde periode is het hopen dat de Franse bank niet nog met een leuke uitsmijter aan komt zetten èn de laatst weer aangezwengelde initiatieven mbt de laatste Franse blok aan mijn been niet ijdel blijken.
Beren genoeg op de weg en ik ga ze niet weer allemaal benoemen. Laat ik vooral voorkomen, dat ze aaneen klitten tot bergen. Aanpakken of in de wachtrij zetten, maar hoe dan ook stuk voor stuk afhandelen. Alles wat verder te wensen valt is een beetje goedwil van de kant van de omstandigheden. Mag ook wel een keer. Toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten