Soms denk ik wel eens dat medisch opgegeven zijn ook zijn prettige kanten heeft. Kortstondig, dat wel. Dan hoef je niks meer met al die goedbedoelde maar verder twijfelachtige adviezen. Dan zijn taartjes, dikke steaks, vette roomsauzen, bier, wijn en erger geen probleem meer. Dan hoef je niet meer te bewegen en mag je best een beetje somberen. Is dat positief denken of een morbide inslag?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten