Weer een prachtige dag, maar ook overduidelijk najaar. Fris, de zon trekt het niet meer. Het legt extra druk op de bouwactiviteiten. Ik snap niet, dat die lui dat niet zelf inzien. Van de aannemer hoef ik het wat dat betreft niet te hebben, die is meer met z'n smartfoorn bezig dan met het werk. Kan ik ga doen wat hij aan taken nalaat nl sturen en waar nodig de zweep erover.
Voor het moment loopt het weer ff, als ik op de timmergeluiden af mag gaan. De tent moet dicht, de bestrating gelegd, dan kan er tenminste eindelijk meer dan alleen het gebouw wat niet opschiet. En dan die discussies iedere keer weer. Je kunt helderder zijn dan een glas bronwater en nog is er steeds weer die neiging om er een draai aan te geven, waar ik dus duidelijk niet om vraag. En je moet daar verdomd alert op zijn, want voor je het weet, hebben ze zichzelf al een akkoord geven.
Ik ga zo maar weer een keertje kijken. Het voelt inmiddels als controleren. Het kost tijd, vreet energie en gaat ten kostte van eigen bezigheden. Bovendien is het niet prettig om mensen te moeten corrigeren, waar je geen leiding aan geeft. Zou ik die leiding wel geven, en de aannemer volledig overbodig maken, dan zouden er geen correcties nodig zijn. Het is dus de hele tijd bijsturen op zaken, die naar mijn idee helder zijn, maar via de aannemer duidelijk niet op de gewenste manier overkomen. En na al die mndn zou je toch denken, dat daar vooruitgang in geboekt zou zijn. Mooi niet dus. Het is nog steeds hetzelfde geëmmer. Ws is dat ook mijn grootste ergernis: niet lerende domheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten