Gisteravond uitgebreid zitten lezen. Het boek kiest richting. De Aha-momenten drogen op. Het wordt meer en meer de beschrijving van een wereld, die nooit de mijne is geweest. Nooit de mijne had kunnen zijn. Niet vanwege de tijd, waarin het verhaal zijn sporen verzamelt, maar vanwege het geslacht van de hoofdpersoon. Ik ben geen meisje. Nooit geweest. Behalve haar fixatie op het geschrevene in het algemeen en boeken in het bijzonder kan ik de rest, die aangedragen wordt, alleen maar als een soort "Het zal wel" beschouwen.
Zoiets heet dus, naar ik begrijp, een Bildungsroman. Weet ik dat ook weer. De volgende keer dus met een mannelijke hoofdpersoon, dan blijven onze werelden misschien iets dichter bij elkaar.
Een Bildungsroman (Duits; vertaald in het Nederlands: "vormingsroman") is een psychologische roman, die verhaalt over de ontwikkeling van de geest en persoonlijkheid van de protagonist gedurende de overgang van jeugd naar volwassenheid, waarbij gewoonlijk de bewustwording van de eigen identiteit en rol in de wereld een rol speelt. (Bron: Wikipedia)
Hoewel ..... mijn rol in de wereld? Die identiteit, die snap ik nog. Ik ben anders dan anderen. Iets wat me bovendien al snel duidelijk was. Maar een rol in de wereld? Laat me niet lachen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten