Gotverdegloeiende. Zaterdagochtend, nog geen zeven uur en geroep om Mariana op de binnenplaats. De link naar een kalvende koe lag voor de hand, maar het bleken twee trutten, die blijkbaar het idee hebben, dat Mariana een taxidienst runt als het regent.
Nu mocht die regen al geen naam hebben, maar dat een van die twee trutten in onze slaapkamer meende te moeten doordringen en mij in mijn bed smeken om hulp, ging ruimschoots over het acceptabele heen. Wat is dat voor onbeschoft gedrag en misplaats drama. Notabene niet de eerste keer. Maar zeker weten de laatste keer. Een honkbalknuppel is het eerste, wat ik koop, als ik weer in Sibiu kom en die hang ik pontificaal naast mijn bed. En laat die trut niet zo dom zijn en geloven, dat ik er geen gebruik van zal maken.
Het is verdorie te gek voor woorden. Een hoop heisa voor hulp is geen probleem, als dat werkelijk nodig is. Dit maakt alleen, dat je, als het nodig is, tweemaal na moet denken. Regen is vervelend maar heeft niks urgents. Neem een parapluie. En die was deze keer nieteens echt nodig. Dat Mariana zo gek is geweest om ze naar de bushalte aan de hoofdweg te rijden, is haar probleem. Het geschreeuw op zaterdagochtend en zeker het ongevraagd doordringen tot in de slaapkamer treft ook mij en ik heb helegaar geen zin in de mogelijkheid van een herhaling. Stelletje trutten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten