En zo kakt de dag langzaam in. Eigen conditie kwakkelig. De onzekerheid mbt de pup is niet bevorderlijk. Het weer is gekalmeerd maar gewoon koud tov de afgelopen dagen. Hèt moment om weg te willen kruipen totdat alles in betere banen is geleid. Slapen, laten en hernieuwd zijn. De zoveelste nieuwe ronde die er aan zit te komen? De zoveelste keer dat de kaarten weer geschud worden? Langs 'Af' met of zonder beloning?
De rek is verbruikt voor vandaag. De laatste resten enthousiasme bijeen geveegd is niet meer voldoende om de dag met een opgewekte uitsmijter de geschiedenis in te duwen. De pup nog wat over z'n koppie aaien. De heimlijke hoop koesteren, dat ie morgenvroeg weer vrolijk als vanouds rondhuppelt. Nog iets te eten in elkaar frutselen en weer vroeg het nest opzoeken. Zeer ws begint de dag morgen vroeg met een rit naar de dierenarts.
Zo jojoot het leven van tevreden naar teleurstellend en terug. Soms een vleugje aangenaam en dan weer een dreun. Hobbelen over bobbelen en je een ons hopen, tussentijds iedere gelegenheid te baat nemen om jezelf wijs te maken, dat het ooit goed komt, wat heet, nog beter zal gaan. Tijd om te kappen. Morgen weer verder met knippen en plakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten