Bemoeizucht

 Hier zakt dus werkelijk mijn broek van af:

 "Rel rond schilderij in Whitney Museum: mag witte kunstenaar zwarte pijn afbeelden?" (Vk, 30/3/2017)

 Reacties (oa):
 'onacceptabel is dat een wit iemand zwart lijden exploiteert 'voor de winst en de lol'.
 '(..) de vraag is in welke mate zwarte mensen de regie hebben over beelden van zwarte lichamen.'
 'Waar is het kunstwerk dat haar leugens representeert? Heeft ze daar niets over te zeggen?'

 Wie is hier rascistisch? Wit mag niks met zwart, maar zwart mag schijnbaar wel bepalen wat wit mag. Het lijken wel vrouwen. Hoe gek is deze wereld geworden??? Wat willen deze mensen? Hokjes overal omheen? Terug naar de apartheid? "Slegts vir swarte!"? Het is bekend, dat je het schrijven van de geschiedenis noch aan de overwinnaar noch aan de verliezer moet overlaten. In beide gevallen wordt de waarheid geweld aan gedaan. Je zou het moeten toejuichen, dat een 'wit' iemand probeert uit te drukken, vorm te geven wat de zwarte gemeenschap is aangedaan. Dit gedoe is bijna op het fascistische af, maar dan kleurgebonden.