Dag doorstaan. De after-lunch sessie ging niet van harte. Of mijn conditie is nog miserabeler dan ingeschat of de lunch zat me dwars. Het perceeltje had ik wel gedacht helemaal te kunnen doen. De laatste 2 vierkante meter zaten er echter niet meer in. Half vijf schoof de zon achter het dak van de schuur en ook met trui was het ineens niet meer aangenaam. Dan merk je, dat het pas maart is. De rest morgen of overmorgen weer.
Een hoop wortelspul komt weer te voorschijn. Aangezien ik naar mijn idee het stuk vorig jaar goed schoongemaakt heb, vrees ik, dat wat ik er nu uithaal het resultaat van een jaar is. Bij smeerwortel zijn dat duimdikke wortels die dieper gaan dan twee steken van een spade. Het spul breekt makkelijk. Uittrekken is dus geen alternatief. Graven ook niet, daarvoor staan er teveel van die planten. En hoe diep zou ik dan moeten gaan? Lees net dat een andere kwelgeest, de akkerdistel, zijn wortels tot 2,5 m diepte de grond in stuurt. Onmogelijk dus, zeker als je weet, dat elk stuk gezonde wortel, dat achterblijft weer vrolijk uitgroeit tot een plant.
Dat wordt dus een paardenmiddel ergens vandaan halen. De smeerwortel is misschien handmatig in te tomen, maar bij wortelstelsels van meerder meters diepte, kun je dat vergeten. Biologisch gezien een smetje, maar als het niet anders kan, dan hup, Roundup!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten