Je zou verwachten, dat bij de inmiddels opgebouwde ervaring enige routine zou passen bij het terug in elkaar puzzelen van de uiteengespatte wereld. Mooi niet dus. Het lukt niet om de schade binnen de perken te houden en me wijs maken dat het sneller hersteld is, geeft de burger moed, maar is nergens op gebaseerd. De grote gebaren onderuit gehaald door de kleine gebeurtenissen. Geen armageddon voor nodig. De gevoelswereld is, zoals al eerder geconstateerd, niet meer van gewapend beton. Eerder iets van glas en dan van dat kunstig geblazen spul met een hoop overbodige tierlantijntjes. De kans is groter dat het breekt, dan dat het heel blijft. Die kans is in feite onvermijdelijk. Verre van handig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten